کالاهایی که از طریق دریا حمل می‌شوند معمولاً دارای حجم زیادی بوده و به گونه ای هستند که طولانی بودن زمان تاثیری چندانی بر کیفیت و بازار آنها ندارد؛اگرچه ممکن است که مشخصات جغرافیایی یک کشور نحوه ی جابه جایی کالا را ایجاب کند.در ترابری دریایی بسته به دوری و نزدیکی مسیر ، نوع کالا و ... از وسائل دریایی مختلفی از قبیل نفتکش ، لنج و …. استفاده می‌شود. هنگامی که کشتی حامل کالا برای تخلیه پهلو گرفت، مأمورین بهداشت با ورود و بررسی مدارک اجازه ارتباط آن با بندر را صادر می کنند . مامورین گمرک در ابتدا دفتر مخصوصی را به فرمانده کشتی ارائه می‌دهند که خصوصیات کلی کالا و کشتی از قبیل نام فرمانده - تعداد پرسنل و پرچم - نوع کشتی ، بنادر مبدا و مقصد ، وزن ،تعداد کالایی که باید تخلیه شود، مقدار آذوقه و کالاهای ممنوع الورود و…. را درآن ثبت می نمایند ، سپس انبار کالایی که قرار نیست تخلیه شود (انبار آذوقه ، انبار مشروبات کالاهای ممنوع الورود) مهر می‌گردد و سپس فرمانده کشتی و یا نماینده مؤسسه حمل و نقل مربوطه فهرست محمولاتی را که قصد تخلیه آن را دارند به گمرک در دو نسخه اظهارنامه اظهار می نماید که پس از صدور اجازه عملیات تخلیه آغاز می‌گردد و برای کنترل کالاهای تخلیه شده مشخصات ظاهری بسته‌ها به ترتیبی که تخلیه می‌شوند در فهرست هایی ثبت می‌گردد که این عمل را تالی گیری می گویند و با مشارکت نماینده گمرک ( بندر ) و موسسات حمل و نقل انجام می‌شود.